از جمله موضوعاتی که آقای کدیور در مقالهی «علمای ابرار» به آن پرداخته است، رویکردی قمیین در موضوع امامت است. آقای کدیور در این بخش با ارائهی شاهد مثالهایی سعی در ارائهی این مطلب دارند که قمیین به عنوان فعالترین گروه شیعیان به صفات فرابشری (از نظر ایشان) برای ائمه اعتقاد نداشتهآند. آقای بهزاد حمیدیه در نوزدهمین شماره از سلسله نقدهای خود به آرای دکتر کدیور به بازخوانی این ادعا پرداخته و بیان کردهاند که اولاً قمیین مانند مکاتب کوفه و بغداد بودهاند و دلیلی بر اینکه آنها فعالترین و غالبترین گروه شیعیان بوده باشند وجود ندارد. ثانیاً خود قمیین بطور یکدست چنین اعتقادی نداشتهاند بلکه اعتقادات در میان آنها مانند باقی گروهها بصورت یک طیف بوده و حتی افرادی چون «احمدبن محمد بن عیسى اشعرى» که از نظر آقای کدیور نظری شبیه علمای ابرار ایشان داشتهاند، بعد از گذشت مدتی از این نظریه بازگشتهاند و از افرادی که از شهر اخراج کرده بودند، به طرق مختلف پوزش طلبیدهاند.
برای مطالعهی شرح مبسوط این موضوع میتوانید به بخش «نقد دیگر صاحبنظران» رجوع کنید و یا بر روی اینجا کلیک کنید.