صالحی پژوهی

(313 مجموع کلمات موجود در متن)
(5012 بار مطالعه شده است)  

صالحی پژوهی

       مرحوم شیخ نعمةالله صالحی نجف‌آبادی یکی از چهره‌های مشهور معاصر بود. علت اصلی شهرت ایشان به نگارش کتاب «شهید جاوید» در بررسی حادثه‌ی عاشورا و موضوع‌های مربوط به آن باز می-گردد.
مرحوم صالحی با نگارش کتاب های دیگری از این دست، خود را به مرجعی برای نسل پس از خود و کسانی مانند آقای دکتر محسن کدیور، آقای حسن یوسفی اشکوری، و دیگر تجدیدنظرطلبان دینی تبدیل کرد.
آقای دکتر کدیور در گفتگویی چندنفره که پس از یکی از سخنرانی‌های‌شان در سال 1385 انجام شد، نظرات خود را همان نظرات مرحوم صالحی دانستند. ایشان در مراسم چهلم درگذشت آن مرحوم که در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه تهران برگزار شد، تجلیل های قابل توجهی نیز به‌ دست دادند که نشان‌گر «مقام صالحی در نقد غلو» بود. در نظر آقای دکتر کدیور، «صالحی نجف‌آبادی با اسلام عوامانه وارد چالش شد.»
دیدگاه آقای حسن یوسفی اشکوری نیز چنین است. ایشان که از دوستان و همکاران جدی آقای دکتر کدیور هستند، در مقاله‌ای که پس از درگذشت استادشان، مرحوم صالحی نجف‌آبادی، در روزنامه‌ شرق نگاشتند، ستیز با غلو را مهم‌ترین آروزی وی معرفی کردند.
آقای یوسفی اشکوری که آشنایی خود را با فکر نوگرایی دینی مرهون شرکت در جلسات مرحوم صالحی می دانند، نوشتند که وی بیشترین اهتمام را به غلوستیزی داشت.
این در حالی است که با مراجعه به آثار مرحوم صالحی نجف‌آبادی و سنجش آن‌ها در عیار نقد، حقیقت به‌گونه‌ای دیگر رخ می‌نمایاند.
از آنجا که مرحوم شیخ نعمة‌الله صالحی نجف‌آبادی استاد مستقیم و یا غیرمستقیم بسیاری از داعیان تجدیدنظرطلبی دینی مانند آقای دکتر محسن کدیور، آقای حسن یوسفی اشکوری، و ... بود، و نیز به‌سبب مرجعیت آثار وی برای بسیاری از دین‌باورانی که علاقه‌مندند تا با رویکرد تجدیدنظرطلبی به دین نظر کنند، بخشی با عنوان «صالحی پژوهی» در پایگاه اینترنتی تراث برقرار شده است.
امید است که مطالب این بخش بتواند در راستای واکاوی علمی آثار آن مرحوم و ارائه‌ی راه درست به دین‌پژوهان فایده‌بخش باشد.